Party hard

<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK1L4eZpRFrzGkTlstNf6u3cWTahp68fqcPcz7UUCv4YIM_gLW62YxZZsn0UqLEy65EBVA8elz5xU4rRM9P59bWu7_NRttk8zr6dqnZRud_BbyxpoALGC-saVAayKqiPbhXOPBPSdtMVw/s1600/balloons-388973_1920.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK1L4eZpRFrzGkTlstNf6u3cWTahp68fqcPcz7UUCv4YIM_gLW62YxZZsn0UqLEy65EBVA8elz5xU4rRM9P59bWu7_NRttk8zr6dqnZRud_BbyxpoALGC-saVAayKqiPbhXOPBPSdtMVw/s640/balloons-388973_1920.jpg" width="640" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Fot. pixabay.com</td></tr> </tbody></table> <br /> Gorączka sobotniej nocy.<br /> Nie dbasz o to, jaki właściwie jest dzień tygodnia i która jest godzina. Jesteś już zmęczony, nogi powoli odmawiają ci posłuszeństwa, ale gdy tylko siadasz przy stoliku, żeby chwilę odpocząć, zaczynają grać twoją ulubioną piosenkę, która porywa cię z powrotem na parkiet. Muzyka przeszywa twoje ciało, wibruje w środku, zgrywa się w jeden rytm z twoim sercem. Wokół ciebie jest tłum ludzi. Wydaje ci się, że wszystkich ich świetnie znasz, chociaż tak naprawdę widzisz ich po raz pierwszy. Makijaż dawno ci się rozmazał, oczko w rajstopach poszło już na całą długość nogi, ale bawisz się tak dobrze, że zupełnie o to nie dbasz.<br /> <br /> Wiesz, że będziesz okropnie umordowany, zwłaszcza że czasem zdarza ci się popłynąć naprawdę mocno. Wracasz do domu kompletnie wyprany z energii i obiecujesz sobie, że następnym razem wyjdziesz z imprezy znacznie wcześniej. I że wypijesz tylko jedno piwo.<br /> Czasem tak długo stoisz w kolejce do klubu, że masz ochotę odwrócić się na pięcie i wrócić do domu. Niekiedy bit zupełnie ci nie odpowiada, coca-cola jest za droga i w ogóle wszystko jest na nie. Mimo to i tak zawsze stwierdzasz, że było warto.<br /> <br /> Z jednej strony po cichu marzysz o tym, żeby w któryś z tych sobotnich wieczorów pozostać w domu pod ciepłym kocem. Nie wracać nad ranem zmęczony, mokry i zziębnięty, czekając na ból głowy, który jak zwykle powita cię następnego poranka.<br /> Ale potem przychodzi kolejna sobota, jesteś znowu rześki i świeży, gotowy na kolejną noc spędzoną w gronie znajomych, na falę endorfin i pozytywnych wrażeń.<br /> <br /> Lubisz to uczucie? Pamiętasz to?<br /> <br /> Ja nie, ale...<br /> <br /> Teraz wyobraź sobie, że imprezujesz tak codziennie. Tylko zamiast kaca-mordercy masz zwykłe zakwasy, które koniec końców przybliżają cię do wymarzonego celu.<br /> <br /> I że najwytrwalszym imprezowiczom rozdają medale.<br /> <br /> I już masz gotowy przepis na triathlon.

Party hard

czytaj...

Fot. pixabay.com Gorączka sobotniej nocy. Nie dbasz o to, jaki właściwie jest dzień tygodnia i która jest godzina. Jesteś już zmęczony, nogi powoli odmawiają ci posłuszeństwa, ale gdy tylko siadasz p...

O wyższości zawodów pływackich nad triathlonowymi

<div style="text-align: justify;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDjMon-ConQ7eBszCQyIUXQTAcj68lD22PXg6Jc-aoqWL6Krj_oZh9jX3yTu1psdTCr2P86ExWFDw1he-ECrNZfFwzxO2_xGrbqgmkqzBrA3N9lbzqZaKy4d4bqL1C6Uj8-Nck5N_UnNk/s1600/12345438_926077277428116_3494024115440644317_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDjMon-ConQ7eBszCQyIUXQTAcj68lD22PXg6Jc-aoqWL6Krj_oZh9jX3yTu1psdTCr2P86ExWFDw1he-ECrNZfFwzxO2_xGrbqgmkqzBrA3N9lbzqZaKy4d4bqL1C6Uj8-Nck5N_UnNk/s640/12345438_926077277428116_3494024115440644317_n.jpg" width="640" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Fot. <a href="https://www.facebook.com/PodwojnyPunktWidzenia" target="_blank">Podwójny Punkt Widzenia </a></td></tr> </tbody></table> <br /> W ubiegły weekend brałam udział w zawodach pływackich - XX Otwartych Mistrzostwach w Pływaniu Masters. Nudniejszą część, czyli wpis o swoich startach, <a href="http://www.ioannahh.pl/2015/12/debiut-pywacki-xx-otwarte-mistrzostwa.html" target="_blank">opublikowałam wczoraj.</a> Zapowiadałam część drugą, zatem oto i ona.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Nie mogę nie rozpisać się na temat fajności zawodów pływackich. Okazuje się bowiem, że zawody pływackie są najfajniejsze ze wszystkich. Co prawda weekendowe zawody były na pewno wyjątkowo dobre z tego względu, że odbywały się na basenie, na którym na co dzień trenuję i były organizowane przez "mój" klub, jednak myślę, że pewne aspekty pozostałyby niezmienne bez względu na te kwestie.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Do tej pory startowałam w zawodach triathlonowych, biegowych, kolarskich i w pływaniu open water - w weekend do listy doszło jeszcze pływanie basenowe. Moją główną i docelową dyscypliną jest triathlon, jednak muszę stwierdzić, że pod wieloma względami startowanie w zawodach pływackich jest znacznie sympatyczniejsze niż w jakichkolwiek innych. Dlaczego? </div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <b>Po pierwsze - organizacja.</b></div> <div style="text-align: justify;"> Mój perfekcjonistyczny umysł uwielbia sposób organizacji zawodów na basenie. Jako zawodniczka absolutnie nie musiałam się martwić, że przegapię swoją konkurencję, że nagle mnie gdzieś zawołają, coś się niespodziewanie przesunie, nastąpi jakaś ważna zmiana organizacyjna. Na basenie cały czas coś się dzieje, nie ma ani chwili na nudę. Przerwy pomiędzy seriami i konkurencjami praktycznie nie istnieją. Wszystko było ułożone jak pod linijką. Kończyłam jedną konkurencję i wiedziałam co do minuty, ile mam czasu pomiędzy biegami. Co więcej, na długo przed występem wiedziałam już, na którym torze płynę, z kim będę rywalizować i jakie są życiówki moich konkurentek. To wszystko daje niesamowity komfort psychiczny. </div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <b>Po drugie - wszystko w jednym miejscu.</b></div> <div style="text-align: justify;"> Zawodnicy, kibice, sędziowie, organizatorzy - wszyscy są na jednej pływalni. Jest tylko jedna arena zmagań, wszystkie oczy skupione są na tych, którzy akurat płyną. Można liczyć na gigantyczny doping kibiców, którzy są dosłownie na wyciągnięcie ręki. Masz pytanie do organizatorów? Chcesz spytać o coś sędziów? Nie musisz przemierzać kilometrów, aby to zrobić.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <b>Po trzecie - stałe warunki i komfort przestrzeni.</b></div> <div style="text-align: justify;"> Wiadomo, jak to bywa w sportach, które odbywają się na zewnątrz - czasem pogoda jest idealna, a czasem pada, wieje, śnieży albo pali słońcem. Trzeba być przygotowanym na wszystko, a i tak warunki niejednego potrafią zrobić w konia i pokrzyżować mu plany na świetny wynik. W przypadku rywalizacji na basenie ta kwestia nie ma najmniejszego znaczenia - warunki są zawsze takie same. Na basenie nie będzie sztormu ani śnieżycy, która wypaczy wyniki poszczególnych konkurencji. Nie da się też nie wspomnieć o komforcie, jaki daje fakt płynięcia na torze w pojedynkę. W to, że triathlon jest sportem bezkontaktowym, nie uwierzy nikt, kto choć raz w nim wystartował. Kto nie oberwał po głowie od konkurenta, nie został pociągnięty za nogę pod wodę, po którego plecach ani razu nie przepłynięto, nie zna jeszcze życia. Jeśli stracisz okularki w basenie, to tylko dlatego, że nie umiesz skakać ze słupka. Innymi słowy - wynik zależy wyłącznie od twoich umiejętności.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <b>Po czwarte - do bólu uczciwe warunki rywalizacji.</b></div> <div style="text-align: justify;"> Na płycie dziesięciotorowego basenu pracowało bez przerwy dwudziestu sędziów, czujnie obserwujących każdy nawrót, każdy start i każdy finisz. Zasady pokonywania poszczególnych konkurencji są drobiazgowo określone i jeśli popełnisz choćby najmniejszy błąd, wypadasz z gry z dyskwalifikacją (jako i ja wypadłam, robiąc nieprawidłowy nawrót z grzbietu do żaby). Co najważniejsze, nie ma tu miejsca dla oszustów, coraz częściej trafiających się na trasach triathlonu czy biegania. Nie da się skrócić trasy, podjechać autobusem czy przepiąć chipa. Ba, nie da się nawet wykorzystać przewagi sprzętowej! </div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <b>Po piąte - like a PRO.</b></div> <div style="text-align: justify;"> Oprawa zawodów pływackich jest naprawdę kozacka. Wydobywające się z głośników "Na miejsca!" i sygnał startowy podnoszą adrenalinę o 100%. Twoje rezultaty na każdej długości na żywo widzą wszyscy zebrani kibice - wyświetlają się one na wielkim ekranie LEDowym. Trudno choć przez chwilę nie poczuć się jak Phelps.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9CJ_cbjymC0bnk6yLKBQ-Di3zFbZ7X10iEhYAhR7G_35pTYE8R1hFq-PqL4QUXxXqEvOCqL87GOSKLyyc_PixQHVPFHYxhGdlsVGKwXrKOmdl1_L1sAiBNIUNEm6b2JTF4AE9ElshSgI/s1600/IMG_7011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9CJ_cbjymC0bnk6yLKBQ-Di3zFbZ7X10iEhYAhR7G_35pTYE8R1hFq-PqL4QUXxXqEvOCqL87GOSKLyyc_PixQHVPFHYxhGdlsVGKwXrKOmdl1_L1sAiBNIUNEm6b2JTF4AE9ElshSgI/s640/IMG_7011.jpg" width="640" /></a></div> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Podsumowując - start w zawodach pływackich był dla mnie niezwykle pozytywnym wydarzeniem. Nie zamienię triathlonu na pływanie - tytuł celowo jest nieco przewrotny - ale jeśli tylko będę miała okazję, z wielką chęcią będę startować na basenie poza okresem startowym. Dla mnie, jako triathlonistki, zawody pływackie są wprost odstresowujące - w dużej mierze z tych względów, które opisałam wyżej. Zdenerwowanie przed startem oczywiście ma miejsce, ale jest to absolutnie pozytywne, mobilizujące uczucie. Powiedzieć, że mi się podobało, to jak nie powiedzieć nic. Zawody pływackie rządzą!</div>

O wyższości zawodów pływackich nad triathlonowymi

czytaj...

Fot. Podwójny Punkt Widzenia  W ubiegły weekend brałam udział w zawodach pływackich - XX Otwartych Mistrzostwach w Pływaniu Masters. Nudniejszą część, czyli wpis o swoich startach, opublikowałam wczo...

Debiut pływacki - XX Otwarte Mistrzostwa Warszawy w pływaniu Masters

<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbu1Raor06sEXym8AIgcZ6URrFKBpRW49WbLaYiDeKQmlnEVqXlifzi7ZpGUoIA2XOIi2kUPgAWjxx4FG8S6CP-NjgZ9_HXCMF1ipmDknejgq4lNf6RmDbGJ0d1K8_QjhF5avWrQpODMU/s1600/stopy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbu1Raor06sEXym8AIgcZ6URrFKBpRW49WbLaYiDeKQmlnEVqXlifzi7ZpGUoIA2XOIi2kUPgAWjxx4FG8S6CP-NjgZ9_HXCMF1ipmDknejgq4lNf6RmDbGJ0d1K8_QjhF5avWrQpODMU/s640/stopy.jpg" width="640" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Irek Mieleszkiewicz /<a href="http://lightstudio.pl/en/" target="_blank"> Light Studio</a> / Warsaw Masters Team</td></tr> </tbody></table> <div style="text-align: justify;"> Poprzedni sezon pływacki był fatalny. Każdy kolejny test pływałam gorzej, w efekcie cofając się o dobry rok pracy treningowej. Do tego doszło beznadziejne samopoczucie w wodzie - jakbym zapomniała, jak w ogóle się pływa. W czerwcu opiekę trenerską nade mną przejął Wojtek, aplikując mi takie treningi, na których zdarzało mi się rozpłakać w środku zadania (wstyd, ale true story). Po tej masakrze okazało się, że jestem w stanie na przykład przepłynąć ciągiem 600m delfinem, ale byłam jeszcze bardziej pokłócona z basenem. Przekroczenie progu Warszawianki wywoływało we mnie psychiczny wymiot, a wchodząc na pływalnię automatycznie nastawiałam się, że będzie mi się pływać kiepsko. </div> <div style="text-align: justify;"> W połowie września, wraz z rozpoczęciem nowego sezonu pływackiego, wróciłam - niczym córka marnotrawna, po roku przerwy - pod skrzydła Warsaw Masters Team. Pływanie w grupie - właśnie tego mi było trzeba. Fun z pływania wrócił w ciągu sekundy, a zaraz potem to drugie na f - forma.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> W listopadzie zgłosiłam się na XX Otwarte Mistrzostwa Warszawy w pływaniu Masters, podając zakładane czasy konkurencji bardzo życzeniowo. BARDZO, bo czułam, że wciąż pływam jak "pierwszoroczniak". Ale... dwa miesiące standardowego łomotu u Andrzeja "rozpływanie zrobicie pod prysznicem", odrobina technicznego rzeźbienienia u trenera Wędrychowicza, trochę dokładania kilometrażu we własnym zakresie i Wojtkowe "milion razy 50m" z lata sprawiły, że wreszcie zaczęło mi się pływać bardzo dobrze. I to dość nagle, dosłownie na dwa treningi przed zawodami. Wcześniej przez tydzień leżałam z zapaleniem zatok, a drugi z grypą. Jednak czwartkowy trening powiedział mi jasno: jest bardziej niż akceptowalnie. W piątek weszłam do wody i wiedziałam, że jestem tam, gdzie być powinnam.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCucPLi1telMG6sqHZkOjxBe-p4zvr6SVydWmnfoB39rh5VcwjSgYI7E9Tj1T0TsCCcL27A9MOClK-1WMgbjjuuj7h8Eirj3st-VZwFD5jxluLic4-Hw_gb_yi-f9MruBCN5ps9HI_VF4/s1600/IMG_6158.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCucPLi1telMG6sqHZkOjxBe-p4zvr6SVydWmnfoB39rh5VcwjSgYI7E9Tj1T0TsCCcL27A9MOClK-1WMgbjjuuj7h8Eirj3st-VZwFD5jxluLic4-Hw_gb_yi-f9MruBCN5ps9HI_VF4/s640/IMG_6158.jpg" width="434" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Pierwsza konkurencja to pierwsze miłe zaskoczenie - 1:17:85 na 100m dowolnym. Skok startowy i atmosfera zawodów naprawdę dają bardzo dużo, nie sądziłam że aż tak. Wtedy pierwszy raz pomyślałam sobie, że fajnie byłoby następnego dnia złamać to wstrętne 6 minut na 400m. Teoretycznie to powinna być dla mnie formalność, ale... Moja treningowa życiówka to 6:10 na basenie Inflanckiej, ale zrobiona w pierwszym sezonie pływania, czyli przed sezonem zeszłorocznym W zeszłym roku nawet się do tego nie zbliżyłam i byłam pełna czarnych myśli. Poprosiłam o wpisanie mnie w serii na 400m właśnie z wynikiem 6:10, ale obawiałam się, że i to nie ma szansy na realizację.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Druga konkurencja - 3:16:coś na 200m zmiennym i dyskwalifikacja za nawrót z grzbietu do żaby. Od tej pory wiem na pewno, że nie można obrócić się na przód, dopływając do ściany. Szkoda, że nie znam dokładnego wyniku tego biegu, ale cieszy mnie fakt, że dopiero co popłynęłam test treningowy na tym dystansie w 3:29 na basenie Warszawianki i 3:22 na Inflanckiej (mówiłam, Warszawianka to dla mnie najwolniejszy basen świata). Jest duże pole do poprawy, wystarczyłoby żebym na przykład nie przywaliła w ścianę delfinem...</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipDvCwE2Ve1nT0MOqF2t2rWc-GdjrG3Dwh_eDJk7uC7sy3bdZJrmJvRlfoLIGJquTSYTbSkur9374qAZDdluGC82ZZhDoGAXjCN-pTfEW_zDnyA0TWAn5PDQd5OUI4LdSH2T4TdbKBrSw/s1600/IMG_6201.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipDvCwE2Ve1nT0MOqF2t2rWc-GdjrG3Dwh_eDJk7uC7sy3bdZJrmJvRlfoLIGJquTSYTbSkur9374qAZDdluGC82ZZhDoGAXjCN-pTfEW_zDnyA0TWAn5PDQd5OUI4LdSH2T4TdbKBrSw/s640/IMG_6201.jpg" width="640" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> W niedzielę na dobry początek dnia 50m stylem dowolnym. Im krótszy dystans, tym większe ryzyko, że będę ostatnia ze wszystkich - ach ten sprinterski antytalent. Nie było jednak aż tak źle. Co prawda w połowie basenu miałam wrażenie, że umrę zanim dopłynę, ale dopłynęłam z czasem 35.73. Na treningu zdarzyło mi się wyciągnąć około 38 sekund ze startem z wody (co prawda na szybkiej Inflanckiej), więc szału nie ma, ale to i tak wynik, którego się na teraz nie spodziewałam.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> No i ostatnia konkurencja - 400m dowolnym. Jedyny start, nad którym rozmyślałam trochę za dużo niż powinnam. 400m to dość okropny dystans, bo z jednej strony nie da się cisnąć go w trupa od startu do mety, z drugiej - zwolnienie poniżej przyzwoitości to gwóźdź do trumny z życiówką. W związku z tym biegiem miałam pewne oczekiwania - wpisane 6:10 byłoby i tak lepsze niż to, co sądziłam, że mogę popłynąć, tak czy inaczej dalece niesatysfakcjonujące. Po cichu marzyłam o 5:59... a popłynęłam 5:55! I przegrałam brązowy medal Open Kobiet o pół sekundy - o mały włos bym wróciła z pucharem z zawodów pływackich, a to by dopiero było! </div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo8HjMlqaNVhrTZRZHW8WixLJo3ZtljFXortyYMMAKAKL5JP4K05cOlJgS6ZHj8IIkNugRBYKSKdfM2f7gplkXHgen8f9F1SfcorRtXcc79m57VHXcICxrj89YN4SVuR4pceZEVBlVLgg/s1600/400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo8HjMlqaNVhrTZRZHW8WixLJo3ZtljFXortyYMMAKAKL5JP4K05cOlJgS6ZHj8IIkNugRBYKSKdfM2f7gplkXHgen8f9F1SfcorRtXcc79m57VHXcICxrj89YN4SVuR4pceZEVBlVLgg/s640/400.jpg" width="582" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Cieszę się bardzo, bo właściwie wszystkie konkurencje płynęło mi się świetnie. Nastawienie i poziom stresu na tych zawodach były takie, że życzyłabym sobie podobnych na wszystkich sportowych przedsięwzięciach. Jestem szczególnie zadowolona z "czterysetki" - 5:55 to już nie 6:10 - dostałam mega pozytywny kopniak na dalsze pływackie działania. Bardzo mi się przyda, bo już w przyszłym miesiącu czeka mnie gigantyczna rewolucja treningowa. Jednocześnie się jej boję i wypatruję jej z wielkim podekscytowaniem. Tak czy inaczej, dużo spokojniej wezmę to na klatę teraz, kiedy wiem, że z powrotem jestem na prostej wznoszącej się. Lepiej późno niż wcale...</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div>

Debiut pływacki - XX Otwarte Mistrzostwa Warszawy w pływaniu Masters

czytaj...

fot. Irek Mieleszkiewicz / Light Studio / Warsaw Masters Team Poprzedni sezon pływacki był fatalny. Każdy kolejny test pływałam gorzej, w efekcie cofając się o dobry rok pracy treningowej. Do tego do...